Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na kierunku Psychologii. Ukończyła rownież Szkołę Trenerów z Treningiem Interpersonalnym – poziom 5. EQF – Meritum w Katowicach.
Magdalena pracuje z osobami dotkniętymi psychologicznymi skutkami szybko postępujących zmian cywilizacyjnych, czyli w stanach lęku, przewlekłego stresu, wypalenia zawodowego, obniżonego nastroju i depresji oraz ogólnego poczucia nieradzenia sobie z życiem i niedostosowania.
Oferuje wsparcie osobom dorosłym w odzyskaniu równowagi po życiowych turbulencjach, w kryzysach osobistych, zawodowych, rodzinnych. Szczególnie serdecznie zaprasza do współpracy osoby wrażliwe, tak zwanych „introwertyków”, osoby wycofane z życia społecznego lub takie, które postrzegają siebie jako odmienne z różnych powodów, nierozumiane, wykluczone lub osamotnione. Zaprasza też kobiety z trudnościami w odnalezieniu się w roli matki oraz innymi wyzwaniami z macierzyństwem w tle.
Magdalena towarzyszy pacjentom w procesie zmiany – zarówno tej poszukiwanej, jak i tej „zgotowanej przez los”, w doświadczeniu straty i przemijania. Wspiera w nauce budowania trwałych i satysfakcjonujących relacji z ludźmi – jako jednego z większych życiowych kapitałów.
Metody pracy dobiera w zależności od specyfiki i złożoności zgłaszanych trudności oraz oczekiwań pacjenta. Najczęściej jest to integracja technik zaczerpniętych z różnych szkół psychoterapii (poznawczo-behawioralnej, psychodynamicznej czy systemowej, elementy terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach czy Gestalt). Sięga również po ćwiczenia coachingowe oraz inne narzędzia rozwoju osobistego z dyscyplin pokrewnych.
Dodatkowym zasobem, z którego Magdalena korzysta w pracy z pacjentem, są doświadczenia z innych miejsc i stanowisk pracy. To dzięki nim poznała środowiska biznesowe oraz przedstawicieli różnych grup społecznych i zawodowych, pracowników sektora prywatnego i publicznego, służb medycznych i mundurowych, sportowców i artystów, urzędników i nauczycieli. Taka różnorodność pomaga jej jeszcze trafniej rozpoznać kontekst środowiskowy i systemowy, a tym samym lepiej dostosować formy pomocy psychologicznej, ponieważ w naturalny sposób, tak jak mówi „czuję klimat” określonych miejsc, zawodów, sytuacji czy problemów.
Zostawia również przestrzeń na kwestie światopoglądowe, wyznaniowe czy natury duchowej, dla pełniejszego zrozumienia krajobrazu psychicznego człowieka, z jego potrzebami, wartościami i celami.
